Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

βράδυ

Πού ακριβώς είναι η ανθρωπιά της ζωής όταν τι χρειαζόμαστε?
Τόσοι από εμάς υποφέρουμε αλλά αναγκαζόμαστε να το κάνουμε μόνοι μας, στα δωμάτιά μας τα βράδια....

Αλλά ίσως και να μην υποφέρουμε και να είναι απλώς οι στιγμές που μας γεμίζουν απελπισία...
Δεν ξέρω, δεν νομίζω και πολλά αλλά ένα είναι σίγουρο....

Ότι φοβάμαι το αύριο που έρχεται.....

Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να κα΄νω και κάτι για αυτό.....αναμένω σιωπηλός τις εξελίξεις και μακάρι σιγά-σιγά να είναι περισσότερες αυτές που εγώ -και όχι κάποιος άλλος- τις προκαλώ....

Όλοι μας λέμε ότι είμαστε πάρα πολύ καλά αλλά αυτό είναι απλώς μια τυπικότατη απάντηση που τη λέμε δίχως να σκεφτόμαστε.....Αναρωτηθήκαμε αν πίσω από τις μάσκες είμαστε χαρούμενοι...?

Μάλλον όχι

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

σκέψεις...

Η αγάπη δεν αφορά δύο ανθρώπους που κοιτούν ο ένας τον άλλο, αλλά δύο ανθρώπους που κοιτούν μαζί προς την ίδια κατεύθυνση. Antoine de Saint-Exupery       


Αν για το κάψιμο κια ενός ακόμα αχυρώνα είναι απαραίτητο τουλάχιστο ένα σπίρτο, για την πυρκαγιά μιας ή και δύο καρδιών φτάνει και μια μόνη ματιά. Βίκτωρ Ουγκό


Είμ'εγώ,μ'ακούς
Σ'αγαπώ,μ'ακούς....Οδυσσέας Ελύτης





                                           άκουσέ με σε εκλιπαρώ....










Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Προσταγές ζωής

Κλείστε τα μάτια και ακούστε....Ίσως να είναι και η τελευταία σας...
Απομονώστε την όραση σας και δείτε......σαν να καταβροχθίζετε το σύμπαν...
Νιώσετε τη φύση μέσω των οσμών της.....λες και αυτές είναι το μόνο πρόσωπό της.....
Ανοίξτε το στόμα σας και μιλήστε....άγγελοι επί γης καταδικασμένοι σε άλλες μοιρές...
Οργιάστε με τον νου σας και ονερευτείτε....γιατί ίσως να είναι και η τελευταία σας....

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Adagio in C minor ---Yanni


Σποραδικά ετεροχρονισμά ακούσματα
προαναγγελτές ποίησης αυθόρμητης...

Και έρχεται το φως
όχι τόσο φωτεινό 
όσο περιμένουμε...αλλά
σιγά
σιγά
σιγά
σιγά
αυξάνεται
και δημιουργεί 
τη μaγεία


Τη μαγεία που μας κατακλύζει 
που μας κάνει να γράφουμε
και να ποθούμε
όντα εξωπραγματικά
αλλά που δεν μπορούμε να τα αποκτήσουμε
ποτέ 
μα ποτέ
μα ποτέ
μα ποτέ
και βυθιζόμαστε στην ήρεμη μελαγχολία μας

Που και που θυμόμαστε 
και ταραζόμαστε
και ξαναέρχεται η μαγεία
το αποκορύφωμα,
η αίσθησης 
του έντονου συναισθήματος

Αλλά μετά ξαναπροσγειωνόμαστε
παίζουμε κυνηγητό με τις αισθήσεις μας
μπερδεύουμε το μυαλό μας
και νιώθουμε τόσο καλά
τόσο γαλήνια
τόσο προστατευμένοι
και στο τέλος δεν ξυπνάμε από
αυτή την αίσθηση

Μένουμε εκεί με την ελπίδα στο στόμα
περιστέρια να ψάλλουν γύρω
εμείς να τα ακούμε και να 
χαμογελάμε 
τι ωραία έκφραση
ένα 
χαμόγελο



Εκτέλεση (όχι με την κυριολεκτική έννοια) του Adagio in C minor του Yanni........
Και λόγια γραμμένα κατά τη διάρκεια ενός ακούσματος αυτής της ερμηνείας 
δίχως αναστολές.....

 Avengeil



Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Βραδιές Πολιτισμού

13/7/11........4/9/11


13 Ιουλίου 9:00 μ.μ.             
                        Ο σύλλογος "Οι Φίλοι της Μεσσήνης"  παρουσιάζει χορούς Latin -Ευρωπαϊκούς - Oriental

   Με αυτή την παράσταση είχα προϊστορία...Μέχρι και στις πρόβες είχα πάει νομίζοντας ότι εκείνη τη βραδιά θα τελούνταν το χαρμόσυνο γεγονός αλλά ύστερα από μια-δυο ερωτήσεις στην υπεύθυνη έμαθε την ημερομηνία...Θυμάμαι χαρακτηριστικά να κοι΄ταζω έξω από τα παράθυρα του ωδείου και να βλέπω τα σώματα των χορευτών να πάλλονται επί της μουσικής, μόνο τα σώματα όμως για τα πόδια τους ήταν κρυμμένο κάτω από τους τοίχους του αμφιθεάτρου...Η παράσταση ήταν μαγευτική προσφέροντας στιγμές ρίγης και ενθουσιασμού οι μισοί εξαιτίας της μουσικής και οι άλλοι μισοί λόγω του θεάματος...Το σίγουρο είναι ότι και του χρόνου θα το παλέψω έστω και αν το εισιτήριο μου φάνηκε λίγο υψηλό (10 ευρώ)
                                                         




17 Ιουλίου 8:30 μ.μ.
                 Το Ωδείο Μεσσήνης στην προκαθορισμένη ετήσια συναυλία του στην Μεσσήνη

     Δεν νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω αντικειμενικά για αυτό το γεγονός αφού πήρα μέρος σε αυτή την εκδήλωση....αλλά δεν υπάρχει άλλωστε τίποτα το αντικειμενικό στη φύση, μόνο υποκεινικά παράγωγα ανθρώπινων δραστηριοτήτων, θα αποπειραθώ δυο σχόλια....Το σίγουρο είναι ότι είχαμε κάνει πολλές πρόβες, όχι τόσες όσο άλλες χρονιές αλλά και πάλι αρκετές....Η μουσική έρεε μέσα από όλους μας και η καλή διάθεση δεδομένη και ούτε καν οι αποαιρετισμοί δεν τόλμησαν να χαλάσουν το κλίμα....Εάν ενδιαφέροσταν του χρόνου τέλη Ιουνίου θα 'μαστε στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας για να σας γεμίσουμε με σκέψεις....(είσοδος ελεύθερη)








20 Αυγούστου 10:00 μ.μ.
                 "1ο Φεστιβάλ Τεχνών Κορώνης" με μια εκπληκτική βραδιά για ένα πιάνο και δύο φωνές

      Θα μπορούσα να ορκιστώ ότι στα τρία τέταρτα αυτής της παράστασης είχα ανατριχιάσει....Η καλή μουσική πάντως τιμήθηκε και οι καλλιτέχνες μας αφήσαν άφωνους..... Η Τζέλη Δριβαλά σοπράνο και ο τενόρος-πιανίστας Φίλιππο Μοδινός μας τίμησασν με την παρουσία τους....ενώ το γενικότερο κλίμα στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας της ελεήστριας ήταν πανέμορφος...αυγούστιατικος πανσέληνος να χαρίζει συγκίνηση σ' ένα ουρανό γεμάτο μελωδία από το περίφημο Tonight μέρω και την Carmen να ερωτοτροπεί με τους ναυτικούς.....(Είσοδος Ελεύθερη)


22 Αυγούστου 10:00 μ.μ.
                          "L' Ensemble de Geneve"


       Αυτή τη φορά ήταν το σύνολο της Γενεύης αυτό που μας χάρισε μαγικές και αξέχαστες στιγμές....μόνο στη μία από τις δύο παραστάσεις κατάφερα να παραβρεθώ και αυτό το λέω με μεγάλη μου λύπη....ωστόσο ίσως θα 'πρεπε να 'μαι και με αυτό το λίγο αλλά πανέμορφο....Liliane Jacques-Lovo....flute,,,,,,,,Scott Terzaghi....Cello,,,,,,,,Saskia Filippini....violin,,,,,,Daniel Morice....viola.....Θα μπορούσα να ξεχωρίσω τον τσελίστα ο οποίος με άφησε άφωνο με την εκτέλεσή του μιας fugas του Bach....Η πρώτη φορά που άκουσα το συγκεκριμένο κομμάτι ζωντανά και μάλλον αυτές οι είκόνες ήρθαν για να μείνουν στο μυαλό μου...Πολύ περισσότερο από όσο περίμενα ήταν όλα αυτά που μου πρόσφεραν με μια έξοχη αίσθηση μουσικότητας αν και η βιολά μου δημιουργούσε που και που μερικά ακουστικά προβλήματα....Μπράβο τους....(Είσοδος Εεύθερη)




3 Σεπτεμβρίου 8:30 μ.μ.
                    Βραδιά ποίησης Οδυσσέα Ελύτη και τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι από το piano duo e2 και μια φωνή


      Ο Ελύτης είναι πάντα καταληκτικός όπως και όποτε και να τον διαβάσει κανείς....όταν όμως προλογίζεται πανέμορφα και στη συνέχεια διαβαστεί με αισθαντικότητα αι πάθος και σε τέτοιο μέρος όπως την Ελεήστρια της Κορώνης είναι σίγουρη συνταγή για ανύψωση του πνεύματος...Κερμώμουν στην κυριολεξία από τα λόγια των ομιλητών που με ταξίδεψαν και με σόκαραν....ειδικότερα τα αποσπάσματα από το "Μονόγραμμα"....Δυστυχώς η μουσική βραδιά ήταν υποδεέστερη....τα τεχνικά προβλήματα υπαρκτά και η υγρασία από ότι φαίνεται δεν επέτρεψε τις καλλιτέχνιδες να παίξουν ως έπρεπε αλλά και πάλι οι θέλοντες όπως και λόγου κατάφεραν να ταξιδέψουν και να ονειρευτούν με μουσικές που άγγιζαν την τελειότητα(Είσοδος Ελεύθερη)


.............και εδώ σας αποχαιρετώ "όποιος χωρίς δαιμόνους δαίμονιεται, πάει μια δεξιά, μια αριστερά, ποτέ δεν πάει μπροστά.....


   Κι έτσι όπως πλανώμαστε όλοι μας ας ονειρευτούμε ακούγοντας το τέλειο....