Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Σημείο καμπής

Βρίσκομαι λοιπόν σ' άλλο ένα σημείο καπμής στη ζωή μου....Το νιώθω ότι κάτι γίνεται ή έστω ότι κάτι πάει να γίνει...

Είναι περίεργες αυτές οι μέρες και δεν ξέρω αν η ιδιομορφία τους θα βγει προς το καλό ή προς το κακό...Το σίγουρο είναι ότι κάπου θα πάει γιατί το ρυάκι κατάντησε ρεματιά μέσα από ανομβρίες 10 μηνών...

Μετά από κάποιους μήνες θα θυμάμαι αυτά τα γεγονότα ξανά....πιθανόν να μπω σ' αυτή την ανάρτηση για μια ενθύμηση των στιγμών που ζούσα. Είναι στο χέρι μου (ή μάλλον στις πράξεις μου) να φροντίσω να θυμάμαι σωστά και όμορφα τούτο μου το παρελθόν.....

Όμως τώρα άρχισα να μιλάω παρελθοντικά για κάτι που δεν έχει γίνει ακόμα... Όμως το νιώθω.....νιώθω την αλλαγή να κυλάει μες στο αίμα μου και νιώθω κάθε ίντσα του κορμιού μου να δονείται σε απόλυτη αρμονία με τη μουσική περιμένοντας....αδημονώντας για λίγους συγχρονισμένους χτύπους ανθρώπων......



                               Avengeil
(Και πώς ξεκινάει αυτή η αλλαγή με ένα τεστ φυσικής αύριο....εεε πόσο να κρατήσω την τόσο σοβαρή διάθεση?)


Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Ave Angel

   Κάτι με έπιασε και είπα να γράψω κάτι στον απόηχο της πλέον καθιερωμένης σαββατιάτικης εξόδου....

   Μπορεί πλέον να έχω παρατήσει το blog λίγο, μπορεί να μην μπαίνω τόσο συχνά, μπορεί να μην διαβάζω όσες πανέμορφες αναρτήσεις διάβαζα παλαιότερα όμως μη νομίζετε ότι δε σας σκέφτομαι και δε σας αναπωλώ....

    Θα 'θελα η μέρα να είχε 30 ώρες μόνο και μόνο για να προλαβαίνω να διαβάζω blog, βιβλία και να βλέπω ταινίες....

   Ίσως να είναι και η μουσική που ακούω τώρα.....ο Dvorak συναντάει το νέο κόσμο και μας χαρίζει μελωδίες με λαϊκό αλλά και παραδοσιακό χαρακτήρα....με έκανε να αναπολήσω περασμένες εποχές....

    Νιώθω μάλιστα ότι ο χρόνος περνάει δίχως να τον εκμεταλλεύομαι στο μέγιστο ωστόσο το πρόγραμμά μου είναι πάντα γεμάτο....

    Είναι τόσο εύκολο να καταβληθεί κανείς από συναισθήματα αλλά και τόσο εύκολο να τα διώξει...δεν νομίζει ότι θα μπορέσει κάποιος να μου το εξηγήσει αυτό όπως και δε θα μπορέσει να μου εξηγήσει την τραγική ειρωνεία του έρωτα....Θεωρούσα τον εαυτό μου πάντα το θύμα κοίτα όμως που θα γίνω και θύτης....

   Τόσα πράγματα κατακλύζουν το μυαλό μου όμως ένα μου έρχεται να πω...Ξέρετε τι σημαίνει το ψευδώνυμό μου? Avengeil = Ave Angel  χαίρε άγγελε δηλαδή,... χαίρε τελειότητα που μας θωρείς αλλά δε μας αφήνεις να σε αγγίξουμε όσο και αν σε ποθούμε και που μας κοιτάς με το περιπαικτικό βλέμμα σου στέλνωντάς μας σε δυσοίωνα μονοπάτια.....