Πιστεύουν ότι υπάρχουν,
πιστεύουν ότι αφήνουν το στίγμα τους.
Αλλά όχι,
η ζωή τους προσπερνάει,
βάδισαν σε λάθος μονοπάτια
και τώρα το πληρώνουν
μα δεν το ξέρουν.
Η ματιά τους είναι φευγαλέα.
Δεν ξέρεις εάν σε κοιτούν, εάν σε κρίνουν,
μα δε σε νοιάζει.
Ωστόσο, εύχεσαι να υπάρξουν
γιατί δίχως αυτούς εσύ δεν ζεις.
Εν τέλη κρεμιέσαι από αυτούς.
Είσαι το δόλωμα στο αγκίστρι τους.
Σε χειραγωγούν. Σε περιπαίζουν. Αλλά
εσύ δεν αντιδράς
γιατί δε σε νοιάζει.
Avengeil
Ένα ποίημα όλο νόημα... αλήθεια που απευθύνεται θα μάθουμε? ή είναι στα μάτια του καθ'ένα να ορίσει παραλήπτη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ποίηση είναι κάτι το αμφίσημο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καθένας την ερμηνεύει όπως αισθάνεται ότι τον εκφράζει...
Το ποίημα αυτό απευθύνεται(πάντα για μένα) σε όλους τους ανθρώπυς που δεν είναι πλέον άνθρωποι.
Εσύ όμως πώς θα προσδιόριζες το ασαφές αυτού του ποιήματος?
μία μορφή θα λέγαμε είναι τα ΜΜΕ. Το χειραγωγούν με παραπέμπει καθαρά εκεί... Ωστόσω θα μπορούσα να πω και η συνείδησή μας... Σαν τις ψυχές που δεν έζησαν και ζουν μέσα απ'την δική μας ύπαρξη... Ίσως πάλι να μην είναι τίποτα απ'όλα αυτά, (για εμένα) και να βρω την ταυτότητα στο μέλλον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟτιδήποτε υπάρχει γύρω μας για εμένα συμβολίζει κάτι μια οποαιδήποτε στιγμή....η μαγεία έγκειται στο γεγονός ότι αυτοί οι συμβολισμοί αλλάζουν συνέχεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν τον νοιάζει. ναι. τίποτα δεν τον νοιάζει τον άνθρωπο που αλόγιστα μεταμορφώθηκε σε υπάνθρωπο…
ΑπάντησηΔιαγραφή...και δυστυχώς οι "υπάνθρωποι" είναι πολλοί στις μέρες μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθε η ώρα να αντιδρασουμε όμως... Ήρθε η ώρα που 'μας νοιάζει'... Το ελπίζω τουλάχιστον...
ΑπάντησηΔιαγραφήπράγματι,πολλές οι ερμηνείες.Εμένα πάντως,μου άρεσε πολύ το λουλούδι,σαν καρφιτσωμένο πάνω στο γκρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς που μπορούμε και να ελπίζουμε.....
όλα θα πάνε καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήοτιδήποτε είναι καρφιτσωμένο κάπου και μας δίνει χαρά είναι κάτι το καλό κα΄τι το τέλειο....
Χάρηκα που σε είδα...