Αυτό το post είναι αφιερωμένο στη φίλη χρήστης rockmantic...την ευχαριστώ αφάνταστα για όλα τα θέματα στα οποία με έχει βοηθήσει...part 1
...και αυτό το αστεράκι,ο avengmantic, παραμένει ο πιστός μας σύντροφος κάθε βράδυ...είτε έχει ξαστεριά είτε τον κρύβουν τα σύννεφα ξέρουμε ότι είναι εκεί και ακόμα και αν μερικές φορές οι συγκυρίες δεν είναι ευνοϊκές και δεν επιτευχθεί αυτή η βραδινή τελετουργία πάντα στην άκρη του μυαλού μας υπάρχει ο avengmantic...
...που κάτα πάσα πιθανότητα αναρωτιέται τι απέγιναν οι βραδινοί του επισκέπτες...μα όπου και αν είμαστε αυτό μας βλέπει μέσα από τη θαλπωρή των καθημερινών μας συναναστροφών ή μέσα από τους τοίχους των σπιτιών μας. Κάποιες μέρες σκέφτεται ότι θα ήθελε να ήταν στη γη....να γνωρίσει τη ζωή από πρώτο χέρι και να δει με τα μάτια του το αντικείμενο των συζητήσεων των δύο. Άλλες φορές όμως αισθάνεται φοβισμένος για το άγνωστο και σκοτεινό και υποχωρεί λιγο πιο βαθιά στην φωλιά του από σύννεφα ασφαλής μέσα στις μακρινές του σκέψεις...
Κάποια μέρα όμως του υπόσχομαι ότι θα ανέβουμε εμείς οι δυο στα σύννεφα...θα το πάρουμε από το χέρι και θα τον πάμε για μια μέρα στη γη...να δει περί τι γίνεται όλη αυτή η φασαρία και εάν είναι μάταιη ή όχι... Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να περιμένει.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου