Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Σκέψεις και Χαμόγελα


Βραδιά Μαΐου...στο φαρό για τα γενέθλια μιας φίλης περιτριγυρισμένος από άτομα...καθιστοί πάνω σε ψάθες γύρω από μια φωτιά απειλητική με κεράκια αναμμένα και πυρσούς να καίνε...Αναγκάζομαι να φύγω νωρίς επειδή την αυριανή γράφω Proficiency πρωί-πρωί...και φεύγοντας σκέφτομαι...


Μία αποτυχία σε κάτι μεγάλο τι θεωρείται? Γιατί προφανώς απόψε απέτυχα αλλά και γενικότερα? Θεωρείται επιτυχία γιατί τουλάχιστον προσπάθησα σε αυτό το μεγάλο ή δεν παύει να είναι αποτυχία? Και καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είναι το ίδιο με την ερώτηση αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο...ο καθένας θα δει την κατάσταση που έχει μπροστά του με διαφορετικό τρόπο.


Και ενώ περπατούσα απορροφήμενος σκεφτόμενος ό,τι πιο αρνητικό υπάρχει- τον εαυτό μου με την μονότονη ζώη μου και την ψευδαίσθηση που έχω ότι μπορώ να τα πηγαίνω καλά με όλους-βλέπω ξαφνικά δίπλα μου μια γνωστή μου με έναν μυστηριώδη ωραίο νεαρό σ' ένα απόμερο παγκάκι. Ζητάω πολλές φορές συγνώμη γιατί προφανώς τους χάλασα τη στιγμή και αφού πούμε μερικές κουβέντες απομακρύνομαι με πολλή καλύτερη διάθεσιμη πλέον. Όχι για μένα αλλά για τους άλλους....Ίσως θα πρέπει να αρχίσω να χαμογελάω και εγώ όταν ο διπλανός μου ευτυχεί...Είναι μια σκέψη....μια ακόμα ψευδαίσθηση που ίσως όμως κάνει τη ζωή μου καλύτερη...


Avengeil

Τα εύσημα στον καλλιτέχνη zen.

4 σχόλια: