Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Ω γλυκοί μου άνθρωποι

Εντάξει...μπορεί να έχουμε κάνει πολλά (έχουμε-έχουν τι διαφορά έχει πλέον?), το θέμα είναι όμως ότι πρέπει να ξεπεράσουμε αυτά μας τα προβλήματα.
Κάποια στιγμή θα πρέπει η ανθρωπότητα να πάψει να δείχνει το δάκτυλο στις εκάστοτε γενιές και να αρχίσει να ψάχνει να βρει λύσεις.
Βαρέθηκα πλέον να κατηγορούμε τους γηραιότερους ενώ εμείς μένουμε αδρανείς και δεν μπορούμε να σηκωθούμε ούτε καν από τις καρέκλες μας.
Είναι τόσο δύσκολο να κάνουμε κάτι??? Οτιδήποτε, δε με ενδιαφέρει τι θα είναι αρκεί να είναι κάτι και να μπορέσουμε έτσι να αποδείξουμε ότι ενδιαφερόμαστε και ότι είμαστε άνθρωποι.
Άνθρωπος δεν είναι αυτός που κοιτάει ψηλά βάζοντας στόχους αλλά αυτός που ενδιαφέρεται αρκετά για να βάλει τους στόχους και στη συνέχεια τους εκπληρώνει.
Ας δούμε τη ζωή σαν μια σκάλα και ας αρχίσουμε επιτέλους να την ανεβαίνουμε μπας και φτάσουμε κάποια στιγμή σ 'ενα ασφαλές καταφύγιο όπου βλέποντας τα σκαλιά που ανεβήκαμε καταλάβουμε τι πάει να πει ζωή....




Ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον Avengeil

4 σχόλια:

  1. Σου εύχομαι ανεβαίνοντας την σκάλα, να φτιάξεις μία ζωή με γαλήνη, συντροφιά και χρόνο γιά στοχασμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...σε ευχαριστώ πολύ και μακάρι κάποια στιγμή να μπορέσουμε όλοι μας να φτιάξουμε μια τέτοια ζωή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ας αρχήσω με το video...
    ένα κομμάτι που άκουγα συνέχεια για μέρες... Σαν να με ξέρεις... Σαν να σε ξέρω... sweet people...
    Ελπίζω αυτές τις μέρες που έχουμε δυνατότητα να κινητοποιηθούμε όλοι, να ικανοποιείται για λίγο η ανάγκη σου να υπάρξει η γενιά μας... Η ανάγκη να δείξουμε ότι υπάρχουμε, και ότι ζούμε...
    Σ'ευχαριστώ και πάλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το ότι μας αρέσει αυτό το τραγούδι είναι δείγμα ότι είμαστε ακόμα άνθρωποι και όχι όντα που υπάρχουν για να καταναλώνουν...
    Υ.Σ. Σε μία άσχετη νότα...ίσως θα ήταν σκόπιμο να σταματήσεις να με ευχαριστείς γιατί η πράξη μου όπως και να το κάνουμε ήταν ιδιοτελής αφού θα οδηγήσει στη δική μου (και όχι μόνο) ευχαρίστηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή